Bir zamanlar efsane oyun olan Doom’un yeni bir oyun şekilde uyarlanan bu re-make versiyonu da oldukça güzel olmuş.
Oyunun grafiklerini gerçekten çok beğendim için onlardan bahsederek, “şahane!” diye başlamak istiyorum. Soundtrack sizi öyle bir gaza getiriyor ki sanki her zamanki işiniz gibi oyunda önünüze gelenin ağzını burnunu dağıtıyor, yaratıkların kolunu koparıyor, bacağını çıkartıp nefes borusuna sokup değişik fantezide işler yapabiliyorsunuz ki benim sadizm duygularımı kabarttı diyebilirim.
Son zamanlardaki en başarılı oyunlardan olmak ile kalmayıp Doom 3 adlı oyunun da Doom’un adını lekeledikten sonra çıkarılan bu güzel oyun Doom’un hala oynanabilir olduğunu göstermiş.
Oyun o kadar hızlı ki, oturduğunuz yerden oyunu oynarken bile yorulabiliyorsunuz. Karşımıza çıkan cehennem ordusu adı verilen canavarlarların çizimi de on numara sadece çizimi değil zekaları da sizi kıskandıracak cinste. Şöyle anlatayım bu olayı da ; Eğer bir yerde beklerseniz direk üstünüze çullanıyorlar, eğer hareket halindeyseniz önünüze pis pis şeyler atıyorlar..
Ancak oyunun bu kadar iyi yanı varken tabii ki birkaç kötü yanı da bulunuyor. Bunların en göze çarpanı ise BOSS ile yaptığınız dövüşler. Oyunu biraz okuduktan sonra her BOSS’un yaptığı hareketi tahmin edebilecek duruma geliyorsunuz, yapay zeka kavramı sanki burada biraz devre dışı gibi.
Diğer bir beğenmediğim tarafı ise mekanların çok aydınlık olması, normalde bu oyunu gece oynarken gerilmek yerine odadan hatta gökyüzünden aydınlık bir ekran ile baş başa kalıyoruz.